เมื่อไม่นานมานี้ เพจ ครูโซ่ สอนศิษย์ให้คิดบวก ได้แบ่งปันเรื่องราวของหญิงสาวรายหนึ่ง เธอมุ่งมั่นในอาชีพครูแต่เมื่อเธอได้บรรจุสมดั่งใจเธอต้องกลับมานอนร้องไห้คนเดียวทุกวัน สุดท้ายเธอจึงตัดสินใจครั้งใหญ่ในชีวิต ลาออกจากราชการครูในที่สุด

    โดยเธอเล่าว่า...บันทึกไว้....ครั้งหนึ่งในชีวิต ใช่ค่ะ เราลาออกจากราชการได้สักพักแล้ว ตอนบรรจุ...กลับมาร้องไห้คนเดียวแทบทุกวัน จนต้องพบหมอเกือบสามสี่เดือน เป็น โ ร ค ซึ ม เ ศ ร้ า รอยยิ้มที่เห็นนั้นคืออยากอยู่เป็น จนมั่นใจว่าตัวเองเกิดมาเพื่อเป็น ครูภาษาจีน จึงลาออกจากราชการที่ไม่ได้ให้เราทำหน้าที่ครู

ถามว่าเสียใจไหม ?

    แรกๆน้อยใจที่สุด แต่ตอนนี้ไม่เสียใจ เราพยายามและทำดีที่สุดในชีวิตแล้ว

เสียดายไหม?

    แรกๆเสียดาย เสียดายเวลา6ปีกับการให้ได้ใบประกอบฯ เสียดายเงินที่เสียไปกับ ป.โท (อย่าถามว่ากี่แสน) ทั้งที่มีทุนเรียนจีนรอมากมาย ทั้งที่ควรไปเรียนเอกตัวเอง แต่ตอนนี้ไม่เสียดายอะไรเลย เราทำดีที่สุดแล้ว

คิดยังไงถึงลาออก?

    เราจะรู้เองว่าอะไรเรารับไหว รับไม่ไหวการไม่ได้ทำหน้าที่ตัวเองเรารับไม่ไหว และรับไม่ได้

ลาออกแล้วไปทำอะไร?.

    เป็นครูค่ะ ยังยืนยันว่าจะเป็นครูเหมือนเดิม

ตัดสินใจนานไหน?

    นานที่สุดในชีวิต

ทำไมไม่รอย้าย?

    หมดไฟ แค่ตื่นไปทำงานยังไม่อยากตื่น ทนตัวเองต่อไปไม่ไหว

บอกที่บ้านว่ายังไงตอนลาออก?

    บอกแม่ให้รู้ก่อนว่าไม่ได้สอน แค่นั้นแหละ แม่รู้เลยว่าเราลาออกแน่นอน แค่รอเวลา

มีแต่คนถามไม่สงสารพ่อแม่เหรอ?

    สงสารสิ แต่แม่ดูทุกข์ใจไม่แพ้เรา ตอนนี้เราช่วยครอบครัวได้มากกว่าตอนเป็นอัตราจ้าง เป็นครูบรรจุ เราว่าเราทำให้ครอบครัวสบายได้ แม้ไม่ได้เป็นข้าราชการ ลาแล้วลาเลย

มันไม่มีทางอื่นที่ดีกว่าลาออกเหรอ?

    เราลองทุกทางแล้วจริงๆ

ทาง ร.ร.ไม่ช่วยอะไรเลยเหรอ? ไม่มีใครช่วยอะไรเลยเหรอ?

    ตอนเราอ้อนวอนขอไม่มีใครยื่นมือมา จนเราหมดศรัทธา หมดทุกสิ่งกับกำลังใจที่จะอยู่ต่อ ก็จะมีกลุ่มคนที่กลัวตัวเองมีปัญหาเข้ามาช่วย แต่เราเป็นคนตัดสินใจแล้วไม่เปลี่ยนใจ...ลาออก หมายความว่า ลาออกนั่นแหละ ไม่โทษใครแล้วนาทีนั้น เราภูมิใจในตัวเองที่กล้าตัดสินใจ วันที่ยื่นใบลาออกคือ โล่งอกและมีความสุขที่สุด ต้องการเดินออกจากจุดนั้นให้ได้ คิดแค่นั้น

สอบอีกไหม?

    สอบค่ะ แต่ไม่มีแล้วนะ passion ในการสอบ ครั้งนี้เป็นฝันร้ายหลอกหลอนไปอีกนาน อีกอย่าง ร.ร.ที่สอนอยู่ตอนนี้ เราหลงรัก ร.ร.เอกชนเสียแล้วสิ

คิดว่าจะสอบติดอีกเหรอ?

    ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ไม่น่าติดแล้วล่ะ แต่ก็ให้เป็นเรื่องของพรุ่งนี้

ลาออกแล้วเป็นไงบ้าง...มีความสุขดี ?

    ก็ถ้าชุดข้าราชการที่ใส่ไม่ภาคภูมิใจ ก็กลับมาใส่ชุดครูอัตราจ้างเหมือนเดิม...ก็ไม่เสียหายอะไร สุขใจดังเดิม?

ถ้าเราได้ทำในสิ่งที่เรารัก อะไรก็ดีหมดแหละ จนวันนี้ก็ไม่เคยเสียดายที่ลาออกจากราชการ 再见(ลาก่อน)

ข้อมูลและภาพจาก Asama Tang-Ao Pedprakob